Op 4 en 5 mei herdenken wij de ellende en de slachtoffers die de Tweede Wereldoorlog met zich mee bracht. We herdenken het bloed, het zweet en de tranen die zijn gevallen. Voor de nieuwe generaties is amper voor te stellen wat deze periode voor gevolgen had voor de oudste generaties. Misschien dat de impact daarom zo groot is, juist omdat de laatste restjes van deze oorlog nog te zien zijn in de ogen en in de lichaamstaal van onze ouderen.
Hoe vreselijk en wreed de oorlog was, valt voor ons jongeren alleen te leren uit een schoolboek. Voor ons is het nauwelijks voor te stellen welke aspecten allemaal bij de oorlog kwamen kijken en dat deze 'wereldbrand' ook het hart van onze oudste generatie in brand stak. Daarom moeten we blijven herdenken, de verhalen doorvertellen die we van onze grootouders of zelfs overgrootouders mee hebben gekregen. De oorlog is dan wel verleden tijd, toch bepaalt de geschiedenis nog elke dag wie we zijn en waarom dingen gebeuren zoals ze gebeuren.
4 en 5 mei, de dagen dat er met elkaar wordt stilgestaan hoe gelukkig we nu mogen zijn dat in ons land de oorlog voorbij is. Met dit samensmeltende gevoel zouden we oorlog de wereld uit moeten kunnen helpen. Geef daarom de fakkel door en laat het licht branden. Laten we zorgen dat oorlog een eindelijk gesloten diepe wond wordt, enkel herdacht door een helend litteken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten